YER YÜZÜ AŞKIN YÜZÜ OLUNCAYA DEK

Asksiz ve paramparçaydi yasam
bir inancin yüceliginde buldum seni
bir kavganin güzelliginde sevdim.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü askin yüzü oluncaya dek!

Ask demisti yasamin bütün ustalari
ask ile sevmek bir güzelligi
ve dövüsebilmek o güzellik ugruna.
iste yüzünde badem çiçekleri
saçlarinda gülen toprak ve ilkbahar.
senmisin seni sevdigim o kavga,
sen o kavganin güzelligimisin yoksa...

Bir inancin yüceliginde buldum seni
bir kavganin güzelliginde sevdim.
bin kez budadilar körpe dallarimizi
bin kez kirdilar.
yine çiçekteyiz iste yine meyvedeyiz
bin kez korkuya bogdular zamani
bin kez ölümlediler
yine dogumdayiz iste, yine sevinçteyiz.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü askin yüzü oluncaya dek!

Geçtigimiz o ilk nehirlerden beri
suyun ayaklari olmustur ayaklarimiz
ellerimiz,tasin ve topragin elleri.
yagmura susamis sabahlarda çogalirdik
törenlerle dikilirdik burçlariniza.
türküler söylerdik hep ayni telden
ayni sesten,ayni yürekten
daglara biz verirdik morlugunu,
henüz böyle yagmalanmamisti gençligimiz...

Ne gün batisi ölümlerin üzüncüne
ne tan atisi dogumlarin sevincine
ey bir elinde mezarcilar yaratan,
bir elinde ebeler kosturan doga
bu seslenisimiz yalnizca sana
yasamasina yasiyoruz ya güzelligini
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü askin yüzü oluncaya dek!

Saraylar saltanatlar çöker
kan susar birgün
zulüm biter.
menekselerde açilir üstümüzde
leylaklarda güler.
bugünlerden geriye,
bir yarina gidenler kalir
bir de yarinlar için direnenler..

Siirler dogacak kivamda yine
duygular yeniden yagacak kivamda.
ve yürek,
imgelerin en ulasilmaz dorugunda.
ey hersey bitti diyenler
korkunun sofrasinda yilginlik yiyenler.
ne kirlarda direnen çiçekler
ne kentlerde devlesen öfkeler
henüz elveda demediler.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü askin yüzü oluncaya dek!

 Adnan Yücel