ACIYA KURŞUN İŞLEMEZ

Sabrin çalkalanip tastigi sulardadir
Çigliklarla parçalanmis uykularda
Burusturulup atilmis asklarda
Ve çalinmis mutluluklardadir
Ses ile yürek
Büyük rüzgarlarin o yanik sarkisi
Hala yükselir içimizden, dagilir
Coskunun doruklarinda sürer yankisi

Ilk kurban adanirken bir nehire
Korkunun ilk nisaninda baslamistir
Gözyasinin ilk damlasindan kalma
Yasli baharlarla gelmistir bugüne
Kanla yazilan yasalarla
Açligin otag kurdugu sabahlarla
Ve sonuçsuz kalan ahlarla gelmistir
Aciya kursun islemez artik
Ölüm bile bu aciyi cellat bilmistir

Yok bundan böyle ter yarasi
Zincir tutsakligi ve sabir
Kirbaç yalvartmasi sessizligin
Can pazari ve kahir yok
Hersey yasanan su gün gibi gerçek
Adimiz halk oldugu günden beri
Bir direnç olmustur bizde sevinçler
Simdi acinin her kurakliginda
Onlar
Yüregimizin ovalarina çiselenirler

Bosuna degil bu ölürcesine sevmek
Ve ölürken bile yürümek
Bosuna degil
Hep yatagi olduk tarihin irmaginin
Yenilgilerle durulmanin
Zaferlerle köpürüp kabarmanin
Ama hiç bir zaman
Anasi olamadik geçmisi dogurmanin

Yildizlar ve sular taniktir
Aç ve kavruk bir memeden
Direnmeyi yudum yudum emen
Bir çocuk gibi ögrendik
Ve direndik
Ordular kurduk türkü renklerinden
Bütün agitlari bir hücumda yendik
Aciya kursun islemez artik
Biz yasamayi zulümsüz sevdik

 ADNAN YÜCEL